14ο Γυμνάσιο Πειραιά - Αγ.Αναργύρων & Κω - Παλιά Κοκκινιά - e-mail: info@asmpir.gr - Τηλ.: 210 4200 917

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Κάποτε οι μετανάστες ήμασταν εμείς...


Λαθραίοι, απειλητικοί και απόβλητοι

Άρθρο του Γιάννη Χάρη, για τη μετανάστευση των Ελλήνων σε προηγούμενες δεκαετίες,που είχε αρχικά δημοσιευτεί στα ΝΕΑ στις 12/2




«Οχτακόσιοι λαθρομετανάστες ζουν υπό χείριστους κανόνες υγιεινής... Η αστυνομία βρήκε γύρω στους 25 λαθρομετανάστες να κοιμούνται μέσα σ΄ ένα στενότατο δωμάτιο. Αμέσως τους έδιωξε από εκεί και απολύμανε καταλλήλως το δωμάτιο αυτό, απ΄ το οποίο απειλούνταν η υγεία των περιοίκων.»
Στον Άγιο Παντελεήμονα; Στο Μεταξουργείο; Στην Ομόνοια; Μπα. Διαβάστε «Έλληνες» αντί για «λαθρομετανάστες»-κοινότοπο μέχρις αηδίας το κόλπο- και νά τη η είδηση, έτος 1909.

Είπα «κοινότοπο μέχρις αηδίας», γιατί όντως κάτι σαν αηδία εντέλει σε σπρώχνει σε τέτοια εύκολα κόλπα, κάπως για να διασκεδάσεις το επίπεδο στο οποίο μένει καθηλωμένος ο δημόσιος λόγος και η διαπάλη των ιδεών, στο επίπεδο όπου καθηλώνεται βίαια ο δημόσιος λόγος και η διαπάλη των ιδεών, από τα τηλεπαράθυρα έως μέσα στον περίφημο ναό της Δημοκρατίας.

Στην καθήλωση λοιπόν, και με την ψυχιατρική πια έννοια, στα ίδια και τα ίδια, διαβάζουμε και ξαναδιαβάζουμε-μακάρι.

Στην είδηση λοιπόν, από την αρχή, και στη γλώσσα της εποχής, 1909:
«Την φρικώδη κατάστασιν των Ελλήνων αναγιγνώσκομεν εν τη Δέμβερ του Κολοράδου συναδέλφω Νέα. Κατά την συνάδελφον ταύτην, ήτις δημοσιεύει εν πλάτει την έκθεσιν του εκεί αστυϊάτρου, 800 Έλληνες ζώσιν υπό τους χειρίστους της υγιεινής και ανθρωπότητος κανόνας. Η αστυνομία εύρε περί τους 25 Έλληνας κοιμωμένους και διαιτωμένους εις έν στενότατον δωμάτιον. Αμέσως η αστυνομία εξεδίωξε τούτους εκείθεν και απελύμανε καταλλήλως το δωμάτιον τούτο, εξ ού ηπειλείτο η υγεία και του περιοίκου πληθυσμού. Ένεκα τούτου η συνάδελφος επιτίθεται δριμύτατα κατά των Ελλήνων, λέγει δ΄ ότι εκ της ελεεινής τούτων υγιεινής καταστάσεως απειλείται η υγεία όλης της πόλεως»

(Ελληνικός Αστήρ του Σικάγου, 5.3.1909, παραθέτει ο Ιός της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας 14.6.98).

Εξαθλίωση λοιπόν των Ελλήνων, όχι όμως και λαθρομεταναστών, κατά την αρχική λαθροχειρία μου.
Όχι; Ξανά διαβάζουμε. Τι είχε πει ένας Έλληνας που μπήκε παράνομα στην Αμερική το 1966 και εργαζόταν κρυφά σε ελληνικό εστιατόριο:
«Όλοι εμείς οι λαθραίοι βλέπουμε δυο εφιάλτες. Ο ένας είναι ότι θα πεθάνουμε στην Αμερική ξένοι και ανεπιθύμητοι, και ο άλλος είναι ότι θα μας πιάσει το Ιμιγρέσιο (Ιmmigration Service) και θα μας στείλει πίσω στην Ελλάδα να πεθάνουμε εκεί»
(Κ. Γ. Σταυράκης, Στα βήματα του Οδυσσέα, εκδ. Παπαζήση, 1999, παραθέτει ο Μιχάλης Γ. Τσάκαλος, Η σύγχρονη ελληνική μετανάστευση μεταξύ θεωρίας και εμπειρίας, εκδ. Αιγέας, 2008, σ. 160).

Ώστε Έλληνας λαθρομετανάστης; Μα εμείς πάντα νόμιμα φεύγαμε μετανάστες, πάντα ήμασταν νόμιμοι και καλοδεχούμενοι... Για να δούμε:

1929, εφημερίδα Εμπρός, «Η λαθρομετανάστευσις εις τον λιμένα Πειραιώς» (26/4): «Πόσα περιστατικά Ελλήνων λαθρομεταναστών δεν μας είναι γνωστά. Χιλιάδες άνθρωποι γυμνητεύουν, πεινούν περιφερόμενοι εις τον Καναδάν ή την Αργεντινήν όπου έχουν αποσταλή πλανηθέντες παρά των πρακτόρων αυτών οι οποίοι εφρόντισαν να πείσουν τούτους ότι η Γη της Επαγγελίας είναι εκεί και ότι τα δολάρια τους αναμένουν εις τας προκυμαίας...»
(παραθέτει ο Δημήτρης Ψαρράς, «Ο παππούς μου ο λαθρομετανάστης», Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 6.2.11).

1927, στην εφημερίδα Σκριπ, «Τα μαρτύρια των Ελλήνων μεταναστών - Πού τους αποστέλλουν εξαπατώντες αυτούς» (16/3) περιγράφεται η περιπέτεια 15 Ελλήνων που μετέβησαν στην Κούβα και από εκεί “παρελήφθησαν από κάποιον πράκτορα Αλεξιάδη” και επιβιβάστηκαν σε μικρό βενζινόπλοιο, “κρυφθέντες εντός μεγάλων δεμάτων χάρτου, διά να εισέλθουν εις την Β. Αμερικήν λαθραίως κατά την εκφόρτωσιν του εμπορεύματος”. Κανένας δεν τα κατάφερε: “Κατά τον πλουν τέσσαρα δέματα χάρτου ανηρπάγησαν από τα κύματα και οι εν αυτοίς ατυχείς μετανάσται επνίγησαν. Εις άλλος μετανάστης εθανατώθη οικτρότατα κατά την εκφόρτωσιν του δέματος του χάρτου εντός του οποίου είχε κρυφθή, διότι το βαρούλκον του πλοίου τού διετρύπησε την κοιλίαν”» 
(Δ. Ψαρράς, στο ίδιο άρθρο, όπου και άλλες αναφορές· βλ. ανάλογα ευρήματα και του Ν. Σαραντάκου, sarantakos.wordpress.com).

Ώστε λαθρομετανάστες! Και τότε μη καλοδεχούμενοι; Τι να πρωτοδιαβάσουμε εδώ!
«Οι Έλληνες συνήθως αποκλείονταν από τα στρατόπεδα εργατών που προορίζονταν για “λευκούς” κι ήταν υποχρεωμένοι να κατασκηνώνουν μαζί με άλλες ανεπιθύμητες μειονότητες. [...] Συνηθισμένες ήταν οι αποφάσεις δημοτικών αρχών, οι οποίες επέβαλλαν διακρίσεις εις βάρος Ελλήνων, Μεξικανών, Ασιατών και Αφρο-Αμερικανών. Στο Ποκατέλο του Αϊντάχο, π.χ., οι Έλληνες ήταν υποχρεωμένοι να περιορίζονται σε ειδικά τμήματα των θεάτρων και τους απαγορευόταν να ζήσουν στις περισσότερες από τις γειτονιές. Οι αντιδράσεις πολλών γηγενών Αμερικανών εκφράζονταν με την ταμπέλα που έβλεπε κανείς το 1913 σε ένα καλιφορνέζικο εστιατόριο: “Αμιγές αμερικανικό. Όχι ποντίκια. Όχι Έλληνες”»
(Dan Georgakas, Greek Αmerica at work, Labor Resource Center, Ν. Υόρκη 1992, παραθέτει ο Ιός, 2.7.2000).

«Η ονομασία “Έλληνας” εκστομιζόταν ενάντια στους Έλληνες μετανάστες σαν ένα ατιμωτικό υπονοούμενο. Σε πολλές περιπτώσεις τα δικαστήρια αρνήθηκαν να δώσουν την αμερικανική υπηκοότητα σε Έλληνες, αποφαινόμενα ότι αυτοί ανήκαν στην κίτρινη φυλή»
(Ρ. Κokken, Τh. Constant & S. Conoutas, Α Ηistory of the Greeks in the Αmericas, 1938, παραθέτει πάλι ο Ιός, στο ίδιο άρθρο).

Αν όμως αυτά εκφράζουν γενικότερα φυλετική άποψη για την προέλευση των Ελλήνων, μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει η ειδικότερη εκτίμηση, όπως αποτυπώνεται ενδεικτικά σε εφημερίδα της Γιούτας των ΗΠΑ το 1908:


«Οι Έλληνες είναι τα κατακάθια της Ευρώπης, με φαύλο και ανήθικο χαρακτήρα, ακατάλληλοι για να είναι πολίτες της χώρας αυτής»
(Μιχάλης Γ. Τσάκαλος, στο ίδιο, σ. 236).

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Ανακοίνωση

Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά

Το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά καταδικάζει απερίφραστα τις τυφλές επιθέσεις κατά μεταναστών που οργανώθηκαν τις τελευταίες ημέρες στο κέντρο της Αθήνας. Ο απολογισμός των επιθέσεων αυτών, δεκάδες τραυματίες και ένας νεκρός από το Μπαγκλαντές, είναι θλιβερός και δυσοίωνος για όλους τους κατοίκους της Αθήνας, Έλληνες και μετανάστες.
Σεβόμενοι την μνήμη του 44χρονου Μανώλη Καντάρη, καταδικάζουμε κάθε πράξη βίας που στερεί το δικαίωμα στη ζωή οποιουδήποτε ανθρώπου, Έλληνα και μετανάστη.
Υποστηρίζουμε ότι η δολοφονία αυτή δεν αποτελεί παρά την πρόφαση που επιζητούν εδώ και καιρό ρατσιστικές και ακροδεξιές οργανώσεις για να επιβάλλουν στις γειτονιές μας τον εκβιασμό και τον τρόμο.
Ζητούμε από την ελληνική κυβέρνηση και πολιτεία εν γένει να πάρει ξεκάθαρη θέση απέναντι στις βίαιες επιθέσεις που μεθοδευμένα εξαπολύουν ρατσιστικές ομάδες και ακροδεξιές οργανώσεις, ανάμεσά τους και η "Χρυσή Αυγή", παραβιάζοντας τους νόμους αυτής της δημοκρατικά οργανωμένης κοινωνίας. Η κυβέρνηση πρέπει να μας πει για ποιό λόγο οι ομάδες αυτές δρουν ανεξέλεγκτα στο κέντρο της Αθήνας και τις γειτονιές του Πειραιά, ποιός δίκαιαος νόμος τις προστατεύει και σε ποιά αρχή στηρίζεται η νομιμότητά τους. Άν δεν είναι παράνομη πράξη η άσκηση τυφλής βίας, τότε τί είναι παράνομο;
Κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου σε όλους τους υπεύθυνους φορείς, και ειδικότερα στην ελληνική αστυνομία, σχετικά με τις συνέπειες που μπορεί να έχει για όλους η αδιάκριτη και ωμή βία, την οποία μάλιστα άφησαν να εξαπλωθεί. Ευθύνες αναλογούν και στα Μ.Μ.Ε. που μεθοδεύουν εδώ και καιρό την όξυνση των ρατσιστικών διακρίσεων.

Άν κλείσουμε τα μάτια μπροστά σε τέτοια γεγονότα, κανείς δεν θα είναι από εδώ και πέρα ασφαλής.

Αθήνα 16/5/2011
Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά

Ενημέρωση για την Γιορτή Όλων των Σχολείων Μεταναστών που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 14/5/2011









Εμείς που εθελοντικά διδάσκουμε την ελληνική γλώσσα σε μετανάστες και μετανάστριες ή πρόσφυγες, με όραμά μας τη κοινωνική δικαιοσύνη, μαζί με τους μαθητές μας γκρεμίζουμε τείχη και ανοίγουμε δρόμους αδερφοσύνης και ισότητας, αγωνιζόμαστε και χτίζουμε γέφυρεςεπικοινωνίας, συνεργασίας και αλληλεγγύης.

Η γιορτή όλων των Σχολείων Μεταναστών του Σαββάτου 14 Μάη 2011 πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία και μας γέμισε χαρά, τόνωσε την πίστη στις αξίες μας, επιβεβαίωσε τη δύναμή μας όταν συνυπάρχουμε και συνδιαμορφώνουμε,

Κόντρα στο κλίμα ανασφάλειας, φόβου για το αύριο, κλονισμού των πανανθρώπινων αξιών, οικονομίστικης κρίσης, τάσης μηδενισμού της αναδιανομής του πλούτου που εμείς παράγουμε και άλλοι καρπώνονται, όπου οι μετανάστριες και οι μετανάστες είναι οι πρώτοι –αλλά όχι οι μόνοι- που γίνονται θύματα της ανεργίας, του χαμηλού μεροκάματου, της χωρίς ένσημα και ασφάλιση εργασίας, των ρατσιστικών συμπεριφορών και φασιστικών επιθέσεων, και

Επειδή εχθροί μας δεν είναι οι μετανάστες, αλλά όσοι μας ωθούν σε υποτελή και αναξιοπρεπή διαβίωση, υπογράφοντας για μας αλλά χωρίς εμάς μνημόνια και συνθήκες τύπου «Δουβλίνο 2»*

Επειδή θεωρούμε κατοχυρωμένο για όλους τους ανθρώπους και κοινό το δικαίωμα στη δικαιοσύνη, τη μόρφωση, τη δημιουργία, τη μετακίνηση, την ελευθερία, τη συμμετοχή, την εργασία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια

Επειδή η γλώσσα και ο πολιτισμός είναι γέφυρες προς τον «άλλον», γέφυρες επικοινωνίας, συνεργασίας, δημιουργίας, πνευματικού πλούτου και ψυχικής πληρότητας

Επειδή είναι ανάγκη – πέρα από σύνορα και διαχωριστικές γραμμές θρησκείας, γλώσσας, χρώματος και εθνικότητας –να πορευτούμε όλοι μαζί επιχειρώντας τα αυτονόητα

Ε, ναι λοιπόν! Τολμήσαμε! Γιορτάσαμε! Διασκεδάσαμε! Συζητήσαμε! Ανταλλάξαμε εμπειρίες! Ξεδώσαμε! Χορέψαμε! Παίξαμε! Γελάσαμε! Φάγαμε και ήπιαμε όλοι μαζί! Και βιώσαμε τη συγκίνηση της μικρής νίκης!

*Η εφαρμογή της «Συνθήκης του Δουβλίνου ΙΙ» της ΕΕ, προβλέπει την επιστροφή των παρανόμων μεταναστών, στην χώρα εισόδου τους, που δυστυχώς σε συντριπτικό ποσοστό είναι η Ελλάδα...

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Από την συμμετοχή του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών Πειραιά στο 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Αφήγησης & Τεχνών του Λόγου στην Κοζάνη με θέμα "Προσφυγιά, Μετανάσ

Μετά από πρόσκληση προς το σχολείο μας συμμετείχαμε στο Φεστιβάλ Κοζάνης, στην ενότητα "Ικέτες στην Ελλάδα" στο Θεατροδρόμιο της πόλης.

Εκ μέρους του ΑΣΜΠ μίλησε ο μαθητής μας Μπιλάλ Καμάρ και αφηγήθηκε στα ελληνικά μια ιστορία από την πατρίδα του, το Πακιστάν. "Η ιστορία της Αλήθειας". 

.
ο Μπιλάλ αφηγείται την "Ιστορία της Αλήθειας"
Η αφήγηση του Μπιλάλ άγγιξε όλο το ακροατήριο και θύμισε σε όλους μας την κακομεταχείριση που έχει υποστεί η Αλήθεια, πόσο εύκολα την προσβάλουμε λέγοντας μικρά ή μεγάλα ψέματα και εν τέλει μέσα από την παραβολή του την επανατοποθέτησε στη θέση που της αρμόζει στο θυμικό μας.
Μπιλάλ σ' ευχαριστούμε!



Η ρεμπέτικη κομπανία "οι Τζαναμπέτηδες" και η Κωνστανίνα Τεντόγλου ενώ τραγουδά το Μπινγκιόλ.

Η κάθε αφήγηση των Ικετών - προσφύγων (Ιράν, Πακιστάν, Κουρδιστάν, Πόντος, Αρμενία) συνοδεύτηκε μουσικά από την ρεμπέτικη κομπανία "Οι Τζαναμπέτηδες" με την υπέροχη φωνή της Κωνσταντίνας Τεντόγλου. Με το πλέξιμο της βιωματικής αφήγησης και της έντεχνης μουσική δημιουργήθηκε μια ατμόσφαιρα μαγική, συγκινησιακά έντονα φορτισμένη ...

.

ο Στέλιος Πελασγός(δεξιά μπροστά), παρουσιάζει τους Ικέτες στην Ελλάδα (όρθιος πίσω ο Κούσα από Ιράν, καθιστοί από δεξιά προς τ' αριστερά η Κουήν, ο Μπιλάλ και ο κ. Κιουρτζόγλου)

Λίγο νωρίτερα, στην Κοβεντάρειο Δημοτική Βιβλιοθήκη της Κοζάνης δυο από τις δασκάλες μας συμμετείχαν στην ενότητα Παραμύθια από την Αρμενία Η Κουήν Μινασιάν χωμένη ανάμεσα σε τρεις ιστορικούς χάρτες αφηγήθηκε το ταξίδι και τα παθήματα των "Άτυχων Εμπόρων" και σύστησε στους Κοζανίτες τους Αρμενίους, έναν λαό που μετά τους διωγμούς και την γενοκτονία που υπέστη το 1915, ζει κυρίως στη διασπορά, ενώ η Μαρία Μπάκα ζωντάνεψε με την υπέροχη αφήγησή της την "Αστράμαξα".




Στον χώρο εκδηλώσεων στην Κοβεντάρειο Δημοτική Βιβλιοθήκη της Κοζάνης η Μαρία Μπάκα αφηγήται την "Αστράμαξα".
.
Ο Φώτης Ανδρεόπουλος, ο πρόεδρος του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών, που ήταν κι αυτός στη Κοζάνη, ως σωστός Κοζανίτης, μας ξενάγησε στις ομορφιές του πανάρχαιου και συνάμα σύγχρονου αυτού τόπου.
Ύστερα από αυτή την εμπειρία, η Κοζάνη που φάνταζε τόσο μακρινή, είναι πια μέσα στις καρδιές μας.
Ευχαριστούμε!!!

Τρίτη 3 Μαΐου 2011

Ικέτες στην Ελλάδα - Φεστιβάλ Κοζάνης






3ο Διεθνές Φεστιβάλ Αφήγησης & Τεχνών του Λόγου
Παρασκευή 29 Απριλίου - Κυριακή Μαΐου 2011

ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης - Κοζάνη

"Προσφυγιά, Μετανάστευση, Διασπορά"

Πρόεδρος ΔΗΠΕΘΕ: Κούλα Καλογερίδου

Καλλιτεχνικός Διευθυντής ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης: Ιωάννης Καραχισαρίδης
Καλλιτεχνικός Διευθυντής Φεστιβάλ: Στέλιος Πελασγός Δρ

Τιμώμενοι καλεσμένοι οι συγγραφείς:
Βασίλης Αλεξάκης
Γκαζμέντ Καπλάνι

Συμμετέχουν Αφηγητές, Συγγραφείς και Επιστήμονες από: Κύπρο, Αλβανία, Γαλλία, Λίβανο, Ινδία, Μεγάλη Βρετανία, Ρομά - Τσιγγάνοι, Αρμενία, Κουρδικό Ιράν, Ελλάδα

Πνευματικός πατέρας του Φεστιβάλ: Μπρουνό ντε λα Σαλ

Το σχολείο μας έχει προσκληθεί επίσημα από το φεστιβάλ Κοζάνης και συμμετέχει στο πρόγραμμα "Ικέτες στην Ελλάδα" αυτή την Παρασκευή 6 Μαΐου 2011, στις 20:00μ.μ. Το σχολείο μας θα εκπροσωπήσει ο Μπιλάλ Καμάρ.